Κώστας Κόκλας - Η συνάντηση με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και η αντίδραση όταν βλέπει τα «Εγκλήματα»

Καλεσμένος στο «Στούντιο 4» ήταν ο Κώστας Κόκλας το απόγευμα της Παρασκευής 6 Σεπτεμβρίου. Μεταξύ άλλων ο αγαπημένος ηθοποιός αναφέρθηκε στην συνάντησή του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, στα θρυλικά «Εγκλήματα», καθώς και στα μελλοντικά επαγγελματικά του σχέδια.

«Μόνο και μόνο το να ανέβεις σε μία αθηναϊκή σκηνή με 1000 άτομα έχει ένα δέος, δεν είναι μόνο η Αλίκη. Έχουν περάσει τα χρόνια και ακόμα έτσι νιώθω, ίσως πλέον με μεγαλύτερη σιγουριά ότι μπορώ να εκθέσω τον εαυτό μου στον κόσμο», δήλωσε αρχικά ο Κώστας Κόκλας.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Το Πρωινό: Πρεμιέρα για τον Γιώργο Λιάγκα μαζί με ανακοίνωση εγκυμοσύνης - «Είναι μπέμπης! Είμαι στον 7 μήνα»

Δείτε επίσης: Κώστας Κόκλας: Η καριέρα, η ζωή, ο γιος του και η σχέση του με την Υρώ Μανέ - «Ο κόσμος με έβριζε στον δρόμο»

Για να συμπληρώσει: «Το ότι ήμουν με την Αλίκη “βάραινε” πολύ βέβαια. Ήταν η βασίλισσα στο ελληνικό θέατρο, όχι μόνο για τη λάμψη της και το ταμπεραμέντο της, αλλά και από άποψη παραγωγής, εισιτηρίων... Ηθοποιοί πήραν μεροκάματα από τη Βουγιουκλάκη, της χρωστάμε πολλά. Ήταν πολύ γλυκός άνθρωπος με όλους. Θυμάμαι την πρώτη φορά που μου είπε “Άντε βγες ρε” και με έσπρωξε στη σκηνή».

Η πρώτη φορά που ο Κώστας Κόκλας είδε τον εαυτό του στη μεγάλη οθόνη

«Γενικά οι ηθοποιοί είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας και ανασφαλείς. Για πολύ καιρό δεν μου άρεσε όταν έβλεπα τον εαυτό μου στην οθόνη. Δεν μου άρεσα, δεν μου άρεσε η φωνή μου, δεν μπορούσα να συμφιλιωθώ με αυτό. Στην πορεία, βλέποντας ότι αρέσει στους άλλους, κατάλαβα ότι... δεν μου πέφτει λόγος», σημείωσε ο Κώστας Κόκλας και περιέγραψε ένα αστείο περιστατικό από την πρώτη φορά που είδε τον εαυτό του στον κινηματογράφο.

Όταν ρωτήθηκε, δε, για τη θρυλική σειρά του ΑΝΤ1, «Εγκλήματα», ο Κώστας Κόκλας δήλωσε πως: «Τα "Εγκλήματα" τα βλέπω θέλω δεν θέλω, είναι νόμος του κράτους πια, σε αυτά τα θέματα στην Ελλάδα είμαστε Β. Κορέα! Πρέπει να βλέπουμε τον Ρώμα στο “Κωνσταντίνου και Ελένης” και τα “Εγκλήματα”, είναι στην παιδεία μας. Ξέρουν τις ατάκες ακόμα και οι συμμαθητές του γιου του»