Γιάννης Ζουγανέλη: Ξέσπασε λίγο μετά την κηδεία του Χρήστου Γιανναρά - «Συγγνώμη για την απογοήτευση»
Τι συνέβη;
Ο Γιάννης Ζουγανέλης ξέσπασε λίγο μετά την κηδεία του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά (δείτε εικόνες από το τελευταίο αντίο). Αφορμή στάθηκε η απουσία τόσο της Πολιτείας όσο και τον καθηγητών από την εξόδιο ακολουθία. Μάλιστα, όπως ανέφερε από την Πάντειο δεν είδε ούτε ένα στεφάνι παρόλο που ήταν χρόνια καθηγητής στην σχολή.
Όσα είπε ο Γιάννης Ζουγανέλης μετά την κηδεία του Γιανναρά
«Μόλις τελείωσε η κηδεία του ιδιαίτερου, του μεγάλου, του φιλόσοφου της σύγχρονης ιστορίας του γένους μας, του ανθρώπου που συνδυάζει το παρελθόν για να πάρεις φόρα και να πας στο μέλλον. Η σκέψη του θα μείνει αιώνια. Θλίβομαι γιατί δεν υπήρχε παρουσία της Πολιτείας, άρα δεν υπάρχει Πολιτεία. Όταν η Πολιτεία δεν γνωρίζει ποιος είναι ο Γιανναράς, τότε δεν γνωρίζει τίποτα.
Εκτός από τον Προκόπη Παυλόπουλο, ούτε καλλιτέχνες, ούτε πολιτικοί, ούτε εκπρόσωποι κομμάτων, ούτε καν από την Πάντειο δεν είδα στεφάνι, που ήταν χρόνια καθηγητής. Ας συμμορφωθούμε λιγάκι γιατί χανόμαστε. Σας ευχαριστώ και συγγνώμη για την απογοήτευση», ακούγεται να λέει στο βίντεο ο Γιάννης Ζουγανέλης.
Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1935. Σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και του Παρισιού (Σορβόνη).
Ήταν διδάκτωρ φιλοσοφίας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Σορβόνης και της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επίσης, υπήρξε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, του St. Vladimir's Orthodox Seminary της Νέας Υόρκης, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και της Σχολής του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης. Διετέλεσε διευθυντής του περιοδικού Σύνορο, που εξέδωσε δώδεκα τεύχη από το 1964 ως το 1967.
Από το 1982 μέχρι το 2002 υπήρξε τακτικός καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών της Αθήνας, αρχικά στο τότε ενιαίο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών και μετά στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών. Δίδαξε φιλοσοφική ορολογία και μέθοδο, πολιτική φιλοσοφία και πολιτιστική διπλωματία. Επίσης έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Παρισιού, Γενεύης, Λωζάννης και Κρήτης.
Ο Χρήστος Γιανναράς είχε επιδείξει πλούσιο συγγραφικό έργο με θεματολογία που σχετίζεται με την έρευνα των διαφορών ανάμεσα στην ελληνική και στη δυτικοευρωπαϊκή φιλοσοφία και ορθόδοξη χριστιανική παράδοση. Το βιβλίο του "Η ελευθερία του ήθους" θεωρείται ότι όρισε τον πυρήνα αυτού που αργότερα ονομάστηκε «νεορθοδοξία» και έχει χαρακτηριστεί "ο Μάης του '68 στην Ορθόδοξη θεολογία και ηθική". Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 10 τουλάχιστον ευρωπαϊκές γλώσσες.
Yπήρξε υπότροφος του γερμανικού Ιδρύματος Υποτροφιών «Alexander von Humboldt Stiftung», ήταν εκλεγμένο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων, καθώς και της Διεθνούς Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Επιστημών (Βρυξέλλες). Παρέμβαινε για πολλά χρόνια στην κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα μέσω τακτικής αρθρογραφίας στις εφημερίδες "Το Βήμα" και "Καθημερινή", με παράλληλες τηλεοπτικές εμφανίσεις.
