Μαρίλια Μητρούση: Τρελά ερωτευμένη η πρωταγωνίστρια της σειράς ο Παράδεισος των Κυριών - Ποιος είναι ο νέος της σύντροφος
«Είναι κάτι καινούργιο, ο παράδεισος της ζωής μου»
Αν ψάξεις πέρα απ' το εντυπωσιακό παρουσιαστικό της, σίγουρα θα βρεις έναν πλούσιο εσωτερικό κόσμο, τον οποίο ξεδιπλώνει μέσα από τις σελίδες του YOU. Η Μαρίλια Μητρούση εισέβαλε στη σειρά του Alpha «Ο Παράδεισος των Κυριών», και σε μία συνέντευξη από καρδιάς μιλάει για τον προσωπικό της «παράδεισο» στην αγκαλιά του συντρόφου της, για τις συμβουλές των γονιών της Μιχάλη Μητρούση και Ρουμπίνης Βασιλακοπούλου, και την «κόλαση» που έζησε, όταν ένιωσε πολιορκημένη από παντού με την υπόθεση του Αλέξη Γεωργούλη.
Μιλάει με έναν απερίγραπτο θαυμασμό για συναδέλφους, σκηνοθέτες και συνεργάτες της στον «Παράδεισο», ενώ από την κουβέντα μας δεν λείπει ούτε η γυναίκα που της έδωσε φτερά στο θέατρο, η Μιμή Ντενίση. Από τη νέα χρονιά ετοιμάζεται να την ανεβάσει ακόμα πιο ψηλά, με πρωταγωνιστικό ρόλο στην παράσταση «Και από Σμύρνη... Σαλονίκη», οπότε είναι να μην πετάει στα σύννεφα με επαγγελματικές και προσωπικές επιτυχίες;
Όλα όσα αποκάλυψε στο YOU η Μαρίλια
Πώς προέκυψε η πρόταση για τον «Παράδεισο των Κυριών» στον Alpha;
Σε όποια σειρά έχω πάει στην τηλεόραση, έχω περάσει από casting, και είμαι περήφανη γι' αυτό. Έτσι κι εδώ, έκανα ακρόαση με την κυρία Μιράντα Ρωσταντή, και οφείλω να πω ότι υπήρξε απόλυτα επαγγελματίας, ενώ ό,τι και να πω για την καλοσύνη της θα είναι λίγο. Έχει χιλιάδες βιογραφικά κάθε μέρα, και απαντάει σε όλους με ευγένεια, που δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι. Εκείνη και τους σκηνοθέτες μας, τον Γιάννη Βασιλειάδη και την Γεωργία Ζήση, τους εκτιμώ βαθιά και είμαι πολύ τυχερή που δουλεύω μαζί τους.
Είναι η πρώτη φορά που κάνεις καθημερινή σειρά. Πώς σου φαίνεται;
Πολύ δύσκολο, όσον αφορά τη διαχείριση των χρόνων και τη δουλειά που γίνεται πίσω από τις κάμερες. Αλλά νιώθω πολύ τυχερή γιατί δουλεύουμε πολύ λίγοι ηθοποιοί στην Ελλάδα, σε σύγκριση με όσους βγαίνουν από τις δραματικές σχολές. Γενικά είναι τυχερός όποιος δουλεύει με τον κύριο Καραγιάννη στα Kapa studios, πραγματικά βγάζει καταπληκτικές παραγωγές με την ομάδα του.
Πώς είναι το κλίμα στα γυρίσματα;
Υπάρχει μεγάλη ευγένεια και επαγγελματισμός, που είναι το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτές τις δουλειές επειδή πρέπει να λειτουργούν «ρολόι» πολλές ομάδες μαζί. Βέβαια έχω την τύχη να βρίσκομαι και δίπλα σε έμπειρους ηθοποιούς, όπως η Αλεξάνδρα Παντελάκη, και ανθρώπους κοντά στην ηλικία μου αλλά εξαιρετικούς στη δουλειά τους, όπως ο Αργύρης Πανταζάρας, η Νατάσα Εξηνταβελώνη (η οποία χώρισε πρόσφατα) και ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος. Εξελίσσομαι κι εγώ μαζί τους. Υπάρχουν και νέα παιδιά που είναι επίσης καλοί ηθοποιοί και έχουν ενταχθεί στο νέο καστ, όπως η Μέγκυ Σούλι και ο Γιώργος Ζυγούρης.
Στα πρώτα σου βήματα υπήρχαν άνθρωποι που σε πλησίασαν με πονηρή διάθεση;
Δεν μου έγινε κάποια ανήθικη πρόταση, αλλά στο κομμάτι της μουσικής ήταν λίγο διαφορετικά τα πράγματα, υπήρχε μια ελαφρότητα, ένα φλερτ... Στην υποκριτική ωστόσο, όλοι οι άνθρωποι που έχω συνεργαστεί, μου φέρθηκαν πολύ καλά, και με ευγένεια.
Έχεις βρεθεί μπροστά σε εντάσεις; Τσακώνεσαι;
Δεν μου έχει τύχει να τσακωθώ με συνάδελφο, όμως υπήρχε μία ένταση στο θέατρο. Μου έχει γίνει σκηνικός πόλεμος, να μου παίρνουν τις ατάκες, αλλά ευτυχώς φάνηκε γρήγορα. Mε αυτόν τον άνθρωπο τα βρήκαμε μετά, αλλά τότε είχαμε την ένταση της δουλειάς. Είναι ένας ανταγωνιστικός χώρος.
Περισσότερο ανταγωνισμό έχεις δεχτεί από άντρες ή από γυναίκες συναδέλφους;
Από γυναίκες μόνο. Οι γυναίκες μεταξύ τους έχουν την τάση να είναι ανταγωνιστικές.
Γιατί; Υπάρχει ζήλια;
Δεν ξέρω, πάντως εγώ ζηλεύω τους ανθρώπους με καλό τρόπο. Παλιά ζήλευα με την κακή έννοια, αλλά το διόρθωσα, πλέον δεν το έχω επαγγελματικά, ούτε στις φιλίες μου. Προσπαθώ να μην το έχω και στη σχέση μου, αλλά εκεί είμαι ζηλιάρα. (γελάει)
Σκέφτηκες κάποια στιγμή να ασχοληθείς με κάτι διαφορετικό;
Το κάνω και τώρα. Είναι η φύση της δουλειάς μας να είσαι τη μία πάνω, και την άλλη όχι. Δεν νομίζω ότι θα το αποδεχθώ ποτέ. Υπάρχουν στιγμές που δεν δουλεύεις, που σου ακυρώνουν κάποιες προτάσεις και παίρνουν έναν άλλον ηθοποιό, που λες: «Πρέπει να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου». Προσπαθώ πάντα να είμαι προετοιμασμένη, αλλά ποτέ δεν θα είμαι πραγματικά. Και με πειράζει πιο να χάνω έναν ρόλο όταν τον παίρνει κάποιος άλλος, γιατί με βασανίζει η σύγκριση. Όμως επειδή βλέπω τη θετική πλευρά, προσπαθώ μέσα από αυτό να καταλαβαίνω πού υστερώ και να εξελίσσομαι.
Έχεις ακούσει να λένε σε δουλειά: «Είναι εδώ, επειδή είναι κόρη του Μιχάλη Μητρούση και της Ρουμπίνης Βασιλακοπούλου»;
Το ακούω και σήμερα, αλλά αποδεικνύω το αντίθετο με την δουλειά μου. Στην παράσταση «Και από Σμύρνη... Σαλονίκη», με την κυρία Μιμή Ντενίση, που Θεού θέλοντος θα είμαστε μαζί και φέτος, είχα ξεκινήσει με τον πιο μικρό ρόλο γιατί τότε δεν είχα τελειώσει δραματική σχολή. Με τα χρόνια, και με τη δουλειά μου, πήρα πρωταγωνιστικό ρόλο σε έναν θίασο, που πλέον ο μπαμπάς μου δεν είναι, γιατί έχει κλείσει κάτι άλλο. Το πιο αστείο, ίσως και κακό για μένα, είναι ότι πολλές φορές με σκέφτονται, αλλά δεν με παίρνουν τηλέφωνο γιατί θεωρούν ότι έχω κλείσει κάπου, κάτι που μου συνέβη πρόσφατα με μια τηλεοπτική σειρά.
Έχεις δύο γονείς ηθοποιούς με μεγάλη εμπειρία στο χώρο. Δεν σε συμβούλεψαν πώς να διαχειριστείς τις αμφιβολίες για τον εαυτό σου;
Οι γονείς μου έκαναν ένα «λάθος», αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι. Ενώ πίστευαν ότι έχω ταλέντο, προσπαθούσαν να μου κατεβάσουν τα φτερά για να μην ψωνιστώ. Το αποτέλεσμα ήταν να αποκτήσω κάποιες ανασφάλειες στη δουλειά, όπου αμφισβητώ τον εαυτό μου και πόσο μπορεί να αντέξει το στομάχι.
Πήρες ποτέ πάνω σου το γεγονός ότι οι γονείς σου είναι ηθοποιοί;
Ποτέ. Πρέπει πάντα να κρατάμε χαμηλό προφίλ, και αυτό μου το έχουν διδάξει άνθρωποι του χώρου που δεν ήταν γονείς μου αλλά τους εκτιμώ βαθιά, όπως η Μιμή Ντενίση, ο Κώστας Βουτσάς, η Λίνα Νικολακοπούλου και η μεγάλη συγγραφέας μας, η Λούλα Αναγνωστάκη. Όλοι τους μεγάλες προσωπικότητες και άνθρωποι που έφτασαν πολύ ψηλά. Kαι η Αλεξάνδρα Παντελάκη, που μοιραζόμαστε το καμαρίνι στον Παράδεισο, μου μαθαίνει πολλά κάθε μέρα, είναι τιμή μου.
Επειδή έχει γνωρίσει ανθρώπους με ποιότητα, που δεν είναι πια μαζί μας, όπως ο Κώστας Βουτσάς, θεωρείς ότι λείπει σήμερα η αύρα τους;
Λείπει η αγωγή τους, και το ήθος τους απέναντι στη δουλειά και στους συναδέλφους. Μπορεί να μην συμπαθείς κάποιον, να μην ταιριάζουν τα χνώτα σας, και είναι υγιές. Δεν ταιριάζουμε όλοι με όλους. Όμως η ευγένεια, ο σεβασμός και το ήθος είναι πολύ σημαντικά. Οι δύο σκηνοθέτες μου, η Γεωργία Ζήση και ο Γιάννης Βασιλειάδης, διδάσκουν ήθος και αγάπη στους ηθοποιούς. Μετά από κάθε σετ, που βλέπουν ότι κουραζόμαστε, θα ακούσουμε το «Μπράβο». Είναι κάτι που έχουμε ανάγκη από συναδέλφους.
Πρόσφατα έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός Κάτια Νικολαΐδου από καρκίνο. Την είχες γνωρίσει;
Ναι, όταν έπαιζε μαζί με τον μπαμπά μου στη «Ζωή της άλλης». Ήταν πολύ γλυκός άνθρωπος, πάντα μου έλεγε όμορφα λόγια. Με στεναχώρησε πολύ αυτό που έγινε, και γενικά ότι «φεύγουν» νέοι άνθρωποι. Ο καρκίνος είναι το πιο σκληρό πράγμα στον κόσμο.
Ο πατέρας σου δήλωσε ότι ήρθε πιο κοντά στον Θεό, μετά τη συμμετοχή του στην ταινία «Man of God». Ποια είναι η δική σου σχέση μαζί Του;
Η καλύτερη, πιστεύω βαθιά και πολύ. Τον έχω χρειαστεί σε πολύ δύσκολες φάσεις, όταν είμαι πολύ θλιμμένη, επειδή έχω βιώσει το θάνατο κοντά μου και έχω χάσει μία ξαδέρφη μου σε πολύ μικρή ηλικία. Τότε κλείστηκα στον εαυτό μου, όμως αυτό το τραύμα μού βγαίνει ακόμα στις απορρίψεις που βιώνω, είτε είναι στη δουλειά, είτε σε χωρισμούς. Η σχέση μου με τον Θεό μου δίνει δύναμη.
Όταν προσεύχεσαι, τι ζητάς;
Να γίνονται τα πράγματα για το ανώτερο καλό μου και να ζήσω τη δυσκολία με τον λιγότερο δυνατό πόνο. Αυτό που λέω είναι: «Θεέ μου δώσ' μου αυτό που μπορώ να αντέξω». Αν έχουμε υγεία και τύχη, όλες τις άλλες δυσκολίες πιστεύω ότι μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε. Κάτι που δεν μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος είναι η απώλεια ενός παιδιού, επειδή το έζησα από κοντά.
Από την επόμενη χρονιά θα συμμετέχεις στον νέο κύκλο παραστάσεων «Και από Σμύρνη... Σαλονίκη». Πώς προέκυψε αυτό;
Ήμουν στο γύρισμα, με παίρνει τηλέφωνο η Μιμή Ντενίση και μου λέει: «Θέλω να σου πω κάτι σοβαρό». Τρόμαξα εγώ... Και μου πρότεινε έναν ρόλο, τον οποίο ήθελα από την πρώτη μέρα που πήγα στο θέατρο, επειδή έχει και φωνητικό κομμάτι. Φυσικά χάρηκα υπερβολικά, δουλεύω πολύ σκληρά και πιστεύω ότι θα την ανταμείψω. Είναι η συνέχεια της ταινίας «Σμύρνη μου αγαπημένη», που θα μεταφερθεί και τηλεοπτικά. Μιλάει για τον τρόπο που οι πρόσφυγες προσαρμόστηκαν μετά την τεράστια καταστροφή της Σμύρνης, ενώ βλέπουμε ταυτοχρόνως και ένα άλλο κομμάτι, με τον διωγμό των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Η Μιμή Ντενίση πέρα από εξαιρετική σκηνοθέτιδα, είναι και αμερόληπτη ιστορικός, αναφέρει τα λάθη των Ελλήνων και ταυτόχρονα δίνει πνοή στον ελληνικό πολιτισμό, κρατάει ζωντανή τη μνήμη μας. Εννοείται πως η συμπεριφορά της απέναντι στους ηθοποιούς είναι υπόδειγμα.
Επαγγελματικά πάνε καλά τα πράγματα. Στα προσωπικά τι γίνεται;
Δεν θέλω να με ματιάζουν. (γέλια) Αλλά είμαι πολύ ευτυχισμένη στη ζωή μου.
Είσαι ερωτευμένη;
Πολύ, είναι κάτι καινούργιο, ο παράδεισος της ζωής μου.
Ζηλεύεις τον σύντροφό σου;
Ναι. Προσπαθώ να μην ζηλεύω, αλλά δεν τα καταφέρνω. Αν σου πει ο ερωτευμένος άνθρωπος ότι δεν ζηλεύει, θα είναι ψέμα. Όλα θέλουν ένα μέτρο, δεν πρέπει η ζήλια να μπει στη σχέση και να δημιουργήσει άσχημα συναισθήματα.
Σε έχουν ζηλέψει αντίστοιχα;
Πολύ. Δηλαδή η πρώτη μου σχέση, όταν ήμουν πολύ μικρή, είχε φτάσει πια να γίνει τοξική. Ευτυχώς ποτέ δεν έφτασε σε σημείο βίας και πιστεύω ότι αν μου συνέβαινε, θα έβρισκα το κουράγιο να φύγω. Η βία είναι κατακριτέα με κάθε μορφή, όποιος άνθρωπος δεν μπορεί να ξεφύγει από μια τέτοια κατάσταση, οφείλει να εμπιστευτεί έναν πολύ δικό του άνθρωπο ή να βρει βοήθεια για να ξεφύγει. Έχω υπάρξει σε σχέση με πολλή ανασφάλεια και ζήλια που μου έκανε μεγάλο κακό, και όχι μόνο μια φορά στη ζωή μου. Και όταν ήμουν σε σχέση με συνάδελφο, πριν ακόμα τελειώσω τη δραματική σχολή, υπήρχε το κομμάτι του ανταγωνισμού μέσα. Έβλεπα ότι δεν θα υπάρξει συνέχεια, αν συνεχίζαμε να κάνουμε την ίδια δουλειά.
Άρα με συνάδελφο πλέον δεν θα έμπλεκες;
Όχι. Δεν θα έμπλεκα με έναν άνθρωπο που είμαστε στο ίδιο υποκριτικό επίπεδο. Είναι πολύ δύσκολο όταν ανεβαίνετε και οι δύο ταυτόχρονα, κάτι που μπορεί σε κάθε δουλειά. Πιστεύω ότι ο ανταγωνισμός είναι πολύ επιβλαβής σε μία σχέση. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά αυτό είναι και το δικό μου ψυχολογικό τραύμα από τους γονείς μου, γιατί θεωρώ ότι ένας από τους λόγους που χώρισαν ήταν το επαγγελματικό κομμάτι.
Τους το έχεις εκμυστηρευτεί αυτό;
Βέβαια, και δεν το έχουν αρνηθεί. Τότε είχαν μαζί το θέατρο «Χυτήριο» και ήταν φυσικό να υπάρχει μία φθορά στη σχέση τους. Παρόλα αυτά, πλέον είναι αγαπημένοι και πολύ φίλοι.
Πριν είπες ότι η βία είναι κατακριτέα. Επειδή ωστόσο ήσασταν φίλοι, πώς αντέδρασες όταν άκουσες τις καταγγελίες που έγιναν για τον Αλέξη Γεωργούλη;
Πιστεύω πως έχω πει ό,τι ήταν να πω για το συγκεκριμένο θέμα. Έπεσα από τα σύννεφα, αλλά δεν μπορώ να πάρω το μέρος κανενός χωρίς αποδείξεις και εφόσον δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες της υπόθεσης. Με όλα αυτά που έχουμε δει σαν κοινωνία, δεν βάζω πλέον το χέρι μου στη φωτιά για κανέναν άνθρωπο σε αυτόν τον πλανήτη. Είδαμε πώς ένας πιλότος δολοφόνησε τη σύζυγό του, ενώ στα μάτια αυτής της γυναίκας ήταν ο έρωτας της ζωής της.
Την περίοδο εκείνη σε κυνήγησαν από παντού για μία δήλωση. Ένιωθες πολιορκημένη;
Φυσικά, ήμουν. Και δεν είχα δημοσιοποιήσει κάποια σχέση μου, ούτε είχα πει αν ήμουν ποτέ με τον Αλέξη ή όχι. Οπότε θεωρώ τρομερό σφάλμα των δημοσιογράφων αυτή την επίθεση. Πώς τοποθετείς έναν άνθρωπο στο εδώλιο, για κάτι που έχεις υποθέσει, και τον «πυροβολείς» με ερωτήσεις; Γιατί να το κάνεις αυτό, ενώ έχω πει από την αρχή ότι δεν θέλω να απαντήσω;
Εφόσον υπήρχε αυτό το κλίμα, γιατί δεν είπες: «Δεν έχουμε σχέση με τον Αλέξη, άρα δεν μπορείτε να με ρωτάτε κάτι τέτοιο»;
Γιατί ξέρω ότι οι δημοσιογράφοι σε στριμώχνουν από όλες τις πλευρές και εσύ μπορεί να μην βρεις τον τρόπο να ξεφύγεις. Οπότε προτίμησα να μην πω την παραμικρή κουβέντα, γιατί οτιδήποτε έλεγα θα μπορούσε να παρεξηγηθεί. Όπως είπε πολύ σωστά η Δανάη Μπάρκα, για εμάς που ξέραμε τον Αλέξη, δεν αναρωτήθηκε κανένας πώς είμαστε ψυχολογικά. Είναι σαν να πηγαίνεις σε ένα άσχημο συμβάν στη ζωή ενός ανθρώπου και να τον πιέζεις με ερωτήσεις. Άσε να περάσει λίγο ο καιρός...
Περισσότερα στο νέο τεύχος του YOU που κυκλοφορεί
