«Σκεφτόμουν να αυτοκτονήσω» - 5 διάσημοι Έλληνες που είχαν εθισμό με τον τζόγο
«Έπαθα κατάθλιψη, έπαιρνα χάπια, δεν αισθανόμουν καλά, πήγαινα στη δουλειά μου και ήμουν ένα φυτό, πήρα κιλά»
Ο τζόγος αποτελεί ένα σύνθετο και συχνά αμφιλεγόμενο ζήτημα, το οποίο έχει απασχολήσει πλήθος ανθρώπων ανά τον κόσμο, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης ή οικονομικής κατάστασης. Στην Ελλάδα, όπου η παράδοση του παιχνιδιού έχει βαθιές ρίζες, το θέμα του εθισμού στον τζόγο δεν είναι ξένο. Το φαινόμενο αυτό επηρεάζει όχι μόνο απλούς πολίτες, αλλά και πολλές γνωστές προσωπικότητες του δημόσιου βίου.
Σε αυτό το άρθρο θα εξερευνήσουμε τις μαρτυρίες διάσημων Ελλήνων που έχουν ανοιχτά μιλήσει για τον εθισμό τους στον τζόγο. Μέσα από τις ιστορίες τους, θα αναλύσουμε τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν, τις επιπτώσεις στην προσωπική και επαγγελματική τους ζωή, και τους τρόπους με τους οποίους κατάφεραν να διαχειριστούν και να ξεπεράσουν αυτή την εξαρτητική συμπεριφορά.
Όταν ο Πέτρος Λαγούτης μίλησε ανοιχτά για τον εθισμό του με τον τζόγο
Δείτε επίσης: Πέτρος Λαγούτης: «Υποφέραμε με τη Μάρθα στους “Παγιδευμένους”, δεχτήκαμε συκοφαντία!»
Ο Πέτρος Λαγούτης έχει μιλήσει σε πολλές συνεντεύξεις του για τον εθισμό του στον τζόγο. Σε δηλώσεις στου στην εκπομπή Τετ α Τετ, είχε πει: «Η παγίδα που πέφτει ο εθισμένος είναι ότι νομίζει πως, επειδή το θέλει πολύ, θα το καταφέρει περίπου όπως του το λένε. Όχι, δεν έχει περίπου. Οι κανόνες είναι πολύ σκληροί, αλλά δεν μπορείς να τους φέρεις στα μέτρα σου. Αν τους φέρεις στα μέτρα σου, θα καταλήξεις εκεί που ξεκίνησες».
«Το γεγονός ότι έχω αποφοιτήσει από το ΚΕΘΕΑ εδώ και 7 χρόνια και δεν έχω παίξει ούτε ένα ευρώ, δεν το θεωρώ τυχαίο. Με τον ίδιο τρόπο θεωρώ πως, αν ποτέ αποφασίσω να δοκιμάσω να γίνω κοινωνικός παίκτης, δεν θα είναι τυχαίο. Το γεγονός ότι δεν έχω δοκιμάσει, επίσης, δεν είναι τυχαίο», πρόσθεσε. Ο ηθοποιός πήγε για απεξάρτηση μετά από 10 χρόνια εθισμού.
Άντζελα Δημητρίου
«Πάρα πολλές φορές (μου πέρασαν αυτές οι ιδέες από το μυαλό) και με κράτησε το γεγονός ότι έχω 2 παιδιά και μια μάνα, δεν μπορώ να τους αφήσω έτσι. Έπαθα κατάθλιψη, έπαιρνα χάπια, δεν αισθανόμουν καλά, πήγαινα στη δουλειά μου και ήμουν ένα φυτό, πήρα κιλά… Αυτοί που έλεγαν για μένα ότι είμαι τζογαδόρισσα, γιατί πήγαιναν εκεί;», είχε δηλώσει σε συνέντευξή της στο περιοδικό Λοιπόν.
«Ήμουν στον τζόγο γύρω στα 5 χρόνια και ήμουν πολύ εθισμένη, έχασα πάρα πολλά λεφτά, αλλά δεν με ενδιαφέρει. Δεν με νοιάζει, προκειμένου να μου τα έτρωγαν οι γιατροί, που θα πήγαινα κάθε 3 και λίγο, μπορεί και να ήμουν με ζουρλομανδύα. Κατάφερα κι έκοψα τον τζόγο. Πιστεύω στον Θεό»
Σταμάτης Γονίδης
Δείτε επίσης: Σταμάτης Γονίδης: «Εγώ έπρεπε να διαφημίσω ουίσκι, γιατί πίνω κιόλας, όχι ο Αργυρός που δεν πίνει»
«Δυνατός στο πόκερ», αυτή ήταν η απάντηση του γνωστού τραγουδιστή σε ερώτηση δημοσιογράφου για το «αν είναι δυνατός παίκτης» ενώ στη συνέχεια δήλωσε «Στη ζωή, αν θέλεις να ξεχωρίσεις, πρέπει να ρισκάρεις. Είμαι αυτός ο άνθρωπος. Βέβαια, ακόμη και το ρίσκο έχει όριο. Όσο σίγουρος κι αν είσαι ότι θα διπλασιάσεις ένα ποσό, ποτέ δεν πρέπει να τα βάλεις όλα. Δεν θα επέτρεπα ποτέ στον εαυτό μου να χάσει ένα ολόκληρο σπίτι, για παράδειγμα, στον τζόγο. Ναι, ρισκάρω, αλλά δεν κάνω απερισκεψίες»
Γιώργος Κωνσταντίνου
Στην αυτοβιογραφία του που λέγεται Showtime αναφέρει: «Μου άρεσαν τα τυχερά παιχνίδια. Και, τελικά, μου έγινε ένα καταστροφικό πάθος που δεν μπόρεσα να ελέγξω». Και πρόσθετε: «Δεν ήμουνα από τους τυχερούς παίκτες. Και ποιος είναι άλλωστε; Δεν πιστεύω ότι μένει κανείς τυχερός για πολύ. Εξ ου και το ρητό “Πας παίζων, χάνει”. Πιστεύω ότι ο τζόγος, μαζί με το μίσος του πολέμου, είναι τα αγαπημένα, τα απόλυτα παιχνίδια του κακού»
Νένα Μεντή
Δείτε επίσης: Νένα Μεντή – Τα χρόνια της φτώχειας, οι «Τρεις Χάριτες» και η απώλεια του συζύγου της που τη συγκλόνισε: «Έφτασα στην πείνα»
«Είχα, ακριβώς το ίδιο πάθος. Έπαιζα χαρτιά. Και τώρα παίζω, αλλά πλέον ως χόμπι. Στο παρελθόν, είχα παρατήσει το θέατρο και ασχολιόμουν μόνο με αυτό», είχε πει χαρακτηριστικά η ηθοποιός σε συνέντευξή της ενώ πρόσφατα εξομολογήθηκε στην εκπομπή Πάμε Δανάη:
«Έλεγα πολλά “όχι” και έχω μείνει και άνεργη. Ζούσα με το επίδομα από το Υπουργείο Εργασίας. Έπαιζα χαρτιά για να βγάζω λεφτά για να ζω. Ήμουν πολύ χαρτόμουτρο, τώρα πλέον όχι. Ήμουν πολύ φαν του χαρτιού. Αυτό με συγκίνησε και στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου μαζί με τα τραγούδια της, πόκα εκείνη πόκα κι εγώ. Η αγάπη για τα χαρτιά μπορεί να είναι κληρονομική από τον παππού μου, τον οποίο δεν γνώρισα ποτέ. Θέμα DNA μάλλον»
