Φωτεινή Αθερίδου – Με μπαμπά και σύζυγο στη νέα της παράσταση: «Είμαστε φιλαράκια»

«Δεν ήμουν έτοιμη να γίνω μαμά και δεν είμαι ακόμα»

Γιώργος Κακογιάννης
Youweekly Editor
Φωτογραφία: NDP Photo Agency
Φωτογραφία: NDP Photo Agency

Με αφορμή τη νέα παράσταση, «Μπα-μπαμπά» σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, κείμενο Φωτεινής Αθερίδου-Θέμη Καραμουρατίδη και πρωταγωνιστή τον Θοδωρή Αθερίδη, μπαμπάς και κόρη μίλησαν στην κάμερα της εκπομπής «Στούντιο 4».

Μεταξύ άλλων η Φωτεινή Αθερίδου αναφέρθηκε στη ζωή στο σπίτι με τρεις άντρες, τον σύζυγό της Κώστα Μαγκλάρα (που επίσης παίζει στην παράσταση) και τους μικρούς Θοδωρή και Ηρακλή. Από την πλευρά του ο Θοδωρής Αθερίδης δεν έκρυψε τη χαρά του που έχει γίνει παππούς, αλλά και που πλέον συνεργάζεται επί ίσοις όροις με την κόρη του κι ας είναι λίγο... αυστηρή μαζί του.

Δείτε επίσης: Κωνσταντίνος Μαγκλάρας: Εκτός παράστασης "Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής" ο σύζυγος της Φωτεινής Αθερίδου - Η ανακοίνωση για την υγεία του

Ο Θοδωρής Αθερίδης και η Φωτεινή Αθερίδου στο θέατρο
Φωτεινή Αθερίδου, Θοδωρής Αθερίδης

Ο Θοδωρής Αθερίδης και η Φωτεινή Αθερίδου για τη συνεργασία τους

«Είναι μεγάλη χαρά να συνεργάζομαι με τον γαμπρό μου και την Φωτεινή μου, τώρα μου “ξεπληρώνει” για ένα έργο του 2015 που έγραψα και υποδυόταν την κόρη μου. Τώρα γράφει αυτή έργο και παίζω εγώ τον μπαμπά της. Μία σου και μία μου. Είναι το πιο δημοκρατικό άτομο με όλο τον κόσμο, εκτός από τον πατέρα της! Είναι αυστηρή μαζί μου, με τους άλλους είναι μια χαρά», σημείωσε ο Θοδωρής Αθερίδης με μία δόση χιούμορ.

«Είναι πολύ ωραίο να συνεργαζόμαστε, είναι φίλοι μας όλοι εδώ. Είναι πολύ εύκολο για μένα να δουλεύω με την οικογένειά μου, επειδή ταιριάζουμε κιόλας. Εκτός από σύζυγοι, με τον Κώστα είμαστε φιλαράκια, όπως και με τον μπαμπά μου. Είμαι κορίτσι του μπαμπά, του έχω λίγη περισσότερη αδυναμία», δήλωσε από την πλευρά της η Φωτεινή Αθερίδου.

«Δεν ήμουν έτοιμη να γίνω μαμά και δεν είμαι ακόμα», σημείωσε η Φωτεινή Αθερίδου, για να απαντήσει από την πλευρά του ο Θοδωρής Αθερίδης: «Επειδή την έκανα μικρός και πίστευα ότι δεν είμαι άξιος να μεγαλώσω παιδί, ήμουν διαρκώς με έναν φόβο πως ό,τι κι αν πω ή ό,τι κι αν κάνω θα είναι λάθος. Ξεκίνησα με ήττα, αλλά με τη συμβίωση βρίσκεις το χώρο και την επαφή. Μπορώ να πω ότι είναι πιο δυνατό το αίσθημα του παππού απ' ότι του πατέρα. Είναι συγκινητική η σχέση με τα εγγόνια μου, τα σκέφτομαι σαν δικά μου παιδιά».