Δημήτρης Γιώτης - Αποκάλυψη: «Αισθάνομαι γκέι ανάμεσα στους στρέιτ και στρέιτ ανάμεσα στους γκέι»

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης μίλησε για όλους και για όλα

Ελένη Μπορμπόλη
Φωτογραφία: NDP Photo Agency/Ανδρέας Νικολαρέας
Φωτογραφία: NDP Photo Agency/Ανδρέας Νικολαρέας

Μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης έδωσε ο Δημήτρης Γιώτης, στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Βαζαίο. Ο σκηνοθέτης, ο οποίος συμμετέχει σε θεατρική σύμπραξη με τη Νταίζη Σεμπεκοπούλου και τη Γωγώ Ατζολετάκη, μίλησε για όλους και για όλα.

Από τις κακοποιητικές συμπεριφορές και τις ανήθικες προτάσεις που έχει δεχθεί, μέχρι και το πλήθος περιστατικών κακοποίησης γυναικών στα οποία έχει βρεθεί μάρτυρας, ο Δημήτρης Γιώτης δε δίστασε να μοιραστεί τις αλήθειες του με το κοινό.

Η συνέντευξη του Δημήτρη Γιώτη

Δείτε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα της πρόσφατης συνέντευξης που έδωσε ο σκηνοθέτης στο περιοδικό Λοιπόν.

Δείτε επίσης: Χάρης Ρώμας: «Δεν έχω πρόβλημα να αποδεχτώ τον όρο “γκέι”, αλλά δεν είμαι αυτό ακριβώς»

Είναι αλήθεια ότι στον χώρο της υποκριτικής πρέπει να περάσεις από πολλά κρεβάτια για να κάνεις καριέρα;

Είναι θέμα επιλογής. Εμένα γνωστός σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής, που πρωτοστάτησε στο metoo υπέρ των θυμάτων, μου ‘χε προτείνει να πάω με τον κολλητό του για να έχω δουλειά μαζί του. Και πιο παλιά υπήρξαν «προτάσεις», είναι θέμα επιλογής πως θα τις διαχειριστείς ακόμα κι αν το τίμημα είναι να είσαι στην απ’ έξω. Ο άλλος ήθελε σώνει και καλά, σε παράσταση που θα σκηνοθετούσε, να βγω γυμνός. Και δεν ήταν πρωτοποριακό, ήταν για να «βλέπει» στις πρόβες. Ε, διέκοψα τη συνεργασία μαζί του με συνοπτικές διαδικασίες.

Τελευταία ακούμε πολλά περιστατικά κακοποίησης γυναικών, ποια είναι η θέση σου πάνω στο θέμα αυτό;

Ξεκάθαρα με τα θύματα! Όποιας μορφής. Σωματικής, λεκτικής, ψυχολογικής, υπάρχουν πολλά πλοκάμια του ίδιους τέρατος. Ξέρεις σε μια κοινωνία που πρέπει κάπου να ανήκεις… εγώ αισθάνομαι γκέι ανάμεσα στους στρέιτ και στρέιτ ανάμεσα στους γκέι. Εννοώ ότι σε μια κοινωνία που η αντρίλα «φαίνεται» στο βαρύ χέρι ή στο πόσο Ελληναράς είσαι, πουλώντας μούρη, πούρο, τζιπ και συμπεριφορά καφενείου, τύπου «τα ξέρω όλα»… εγώ νιώθω ότι δεν έχω σημείο επαφής, σημείο αναφοράς.

Δεν έχω ανάγκη να αποδείξω πραγματικά. Συνδέομαι περισσότερο με ό,τι έχει περισσότερο συναίσθημα. Που το συναίσθημα το έχουμε «χρεώσει» σαν γυναικείο χαρακτηριστικό.

Εσύ έχεις υποστεί κακοποιητικές συμπεριφορές ή να έχεις υπάρξει μάρτυρας;

Έχω υπάρξει μάρτυρας λεκτικής κακοποίησης επαναλαμβανόμενα και σε διαφορετικούς θιάσους. Και στη μια περίπτωση όταν ρώτησα τον σκηνοθέτη γιατί, η απάντηση ήταν «γιατί μπορώ» και σε άλλη περίπτωση χρειάστηκε να κάνω ψυχολογική υποστήριξη σε συνάδελφο που γυναίκα σκηνοθέτης την είχε «μια στο καρότο και μια στο μαστίγιο», όπως η ίδια η σκηνοθέτης μου είχε πει. Εγώ έχω ιστορικό σε δουλειά που ζήτησα να αποχωρήσω την όγδοη μέρα και να με παρακαλάει ο σκηνοθέτης με επιχειρήματα «είσαι ο καλύτερος, μου κρατάς τον ρυθμό, εσύ έχεις εμπειρία» και τέτοια και η συμπεριφορά του ήταν χειριστική, να βρίζει με το καλημέρα Θεούς και δαίμονες με αποτέλεσμα για τρεις μήνες να έχει κλείσει η φωνή μου γιατί καταπίεσα όσα είχα στη ψυχή μου και δεν ξεστόμισα όσα έπρεπε να πω.

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια από τώρα;

Θέλω να έχω ηρεμήσει! Πάσχω από overthinking, από υπερβολική σκέψη ακόμα και στον ύπνο μου. Θα ήθελα να βρω την ηρεμία μέσα μου.