Τα μυστικά της Μπέτυς Λιβανού: Ο χωρισμός με τον σύζυγό της και τα δύσκολα παιδικά της χρόνια
Η «Νικολίνα Αρχοντάκη» ανοίγει την καρδιά της στο YOU
Όλα έγιναν στην ζωή της μαγικά και τυχαία, παρόλο που εκείνη, γενικότερα, δεν άφηνε τίποτα απρογραμμάτιστο και στην τύχη... Και κάπως έτσι, εντελώς ξαφνικά, η Δέσποινα Τράτα από τον Κολωνό “μεταμορφώθηκε” από μια μαγική έμπνευση του Δαλιανίδη, σε Μπέτυ Λιβανού, μαγεύοντας αρχικά το κοινό και στη συνέχεια πολλούς ζεν πρεμιέ της εποχής που την πολιόρκησαν χωρίς επιτυχία ...
Η υποκριτική την τραβούσε σαν μαγνήτης – δεν μπορούσε να εξηγήσει το γιατί – όταν στην γειτονιά της στον Κολωνό στο κέντρο νεότητας ανέβαζαν ταινίες και εκείνη την έβαζαν σε πρώτους ρόλους. “Είχε μια λάμψη ιδιαίτερη” έλεγαν όσοι την αντίκρυζαν τότε για αυτό και ξεκίνησε καριέρα μοντέλου σχεδόν αμέσως με το που τελείωσε το σχολείο. Πασαρέλα, φωτογραφίσεις, καμπάνιες. Ο Φίνος την είδε σε μια σειρά διαφημιστικών για τα τσιγάρα Κεράνης, που ήταν χωρίς ήχο και λέγεται ότι εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά της. Έψαξε να την βρει και αμέσως μετά την κάλεσαν στον Φίνο το 1970 και της πρότειναν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία «Οι Αμαρτωλοί», σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, με συμπρωταγωνιστή τον Χρήστο Νομικό, που και για εκείνον ήταν το βάπτισμα του πυρός.
“Ήμουν 19 ετών τότε” έχει πει η ίδια για την συνάντησή της με την κινηματογραφική εταιρεία και συνέχισε “ρώτησα κατευθείαν τι λεφτά θα πάρω και μου είπαν ότι οι υπόλοιποι νέοι ηθοποιοί θα το έκαναν δωρεάν. Εγώ, όμως, τους εξήγησα ότι δούλευα ως μοντέλο, έβγαζα πολύ καλά λεφτά και δε θα το έκανα δωρεάν. Τελικά, πληρώθηκα”.
Η μυστηριώδης Νικολίνα Αρχοντάκη ...
Οι τουιτεράδες, σχεδόν κάθε βράδυ στις 22.45, από την πρώτη μέρα προβολής και μετά, παρακολουθώντας τη νέα σειρά στην ΕΡΤ1 “Παραλία” “παραληρούν” και κάνουν διθυραμβικά σχόλια για τους χαρακτήρες της πολυαναμενόμενης δραματικής σειράς που βασίζεται στο μυθιστόρημα “Το κορίτσι με το σαλιγκάρι” της Πηνελόπης Κουρτζή, σε σκηνοθεσία του Στέφανου Μπλάτσου και σενάριο των Γιώργου Χρυσοβιτσάνου και Κώστα Γεραμπίνη...
Με ένα εξαιρετικό cast ηθοποιών, «Η παραλία» μάς μεταφέρει στα Μάταλα της Κρήτης. Εκεί, κάτω από τη σκιά των μοναδικών βράχων, μυστήριο, έρωτας και συγκλονιστικές ανθρώπινες ιστορίες συμπληρώνουν το ειδυλλιακό σκηνικό. Τα όνειρα και οι εφιάλτες των πρωταγωνιστών βγαίνουν στην επιφάνεια. Η Μπέτυ Λιβανού είναι μια από τις πιο εμβληματικές παρουσίες της σειράς, αφού υποδύεται την επικεφαλής της οικογένειας Αρχοντάκη και συγκεκριμένα τη Νικολίνα Αρχοντάκη. Μια γυναίκα βγαλμένη από αρχαία τραγωδία. Έχει πλαστεί με φωτιά και με αμόνι, μοναχική, πικραμένη από τη ζωή και τους ανθρώπους. Είναι ειδική στα βότανα και τα μαντζούνια, γνώση που της κληροδότησε η μητέρα της και η γιαγιά της.
Το βλέμμα της, πάντα διαπεραστικό και έμπειρο, παρατηρεί τα πάντα και η έννοια της μια και μόνη: να προστατεύσει τον Δημητρό από τον έξω κόσμο, αλλά κυρίως από τον εαυτό του. Πώς περιγράφει η ίδια τον ρόλο της; «Η γυναίκα αυτή έχει ένα βαρύ κακοποιητικό παρελθόν, είναι σκληρή εκ τω πραγμάτων, έχεις όμως μια αχίλλειο πτέρνα. Ένα παιδί με ειδικές ανάγκες που έχει αφιερώσει όλη της τη ζωή σε αυτό. Η Νικολίνα του σήριαλ είναι μια γυναίκα που κινεί τα νήματα όλων χωρίς να φαίνεται», είπε η Μπέτυ Λιβανού για τον ρόλο της.
4 χρόνια πριν...
... την συναντώ, ενώ εκείνη έκανε δυνατό τηλεοπτικό comeback μετά από πολλά χρόνια με τον «Έρωτα μετά» στον ALPHA. Παλεύω μήνες για να την πείσω. Με την δημοσιότητα δεν τα πηγαίνει καθόλου καλά, άλλωστε το έχει παραδεχτεί και η ίδια ότι οι συνεντεύξεις δεν είναι το καλύτερό της, οι φωτογραφίσεις ακόμα χειρότερα, ένα “αναγκαίο κακό” για την προώθηση κάποιας δουλειάς. Ούσα αντιστάρ από γεννησιμιού της, η Μπέτυ Λιβανού με γοητεύει χρόνια, όχι μόνο για το βιογραφικό της αλλά και για το εκτόπισμά της, την γνώριμη χροιά της φωνής της που αποπνέει σιγουριά και ηρεμία, την ευγένεια και το ήθος της. Με ξαφνιάζει με την ειλικρίνειά της, όταν μου μιλάει για τα χρόνια της οικονομικής κρίσης και το τηλέφωνό της που σιγούσε, τη ζωή της, τις κόρες της Μαργαρίτα και Δέσποινα, την μεγάλη κρίση που πέρασε στον γάμο της με τον Γιώργο Πανουσόπουλο, και την συγκινητική εξομολόγησή της όταν την έκανε να κλάψει ο Δαλιανίδης και ο Αλέξανδρος Ρήγας όταν την “έβγαλε από την λήθη” της όπως λέει χαρακτηριστικά ...
Από τις πλέον ερωτεύσιμες γυναίκες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, που για χάρη της ο “Επαναστάτης Ποπολάρος” Κώστας Πρέκας τα έβαλε με θεούς και δαίμονες, ο Κούρκουλος ξημεροβράδιασε ένα “γελαστό απόγευμα” και ο Νίκος Γαλανός σαγηνευόταν στην “αμαρτία της ομορφιάς” της.
Επιστροφή μετά από πολλά χρόνια στην τηλεόραση με το «Έρωτας μετά» στον ALPHA. Τι σας έκανε να πείτε το «ναι»;
Μάλλον ήταν η στιγμή μου, με βρήκε έτοιμη, πριν ούτε που το σκεφτόμουν. Ήταν και η κατάσταση της τηλεόρασης τέτοια που δεν γίνονταν καλές σειρές και τα πράγματα είχαν λιμνάσει, είχαμε πέσει λόγω κρίσης στα realities, στα φτηνά προγράμματα και στα τουρκικά σίριαλ, πηγαίναμε από το κακό στο χειρότερο. Τώρα υπάρχει μια ανάσα. Τόσα χρόνια άκουγα τον κόσμο να λέει «δεν έχει τίποτα η τηλεόραση, τι να δούμε».
Είστε δύσκολη στο να λέτε «ναι» γενικότερα στη ζωή σας;
(γέλια) Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα με βρίσκει κάποιος σε μια καλή διάθεση συνεργασίας... Μάλλον προτιμώ την ησυχία μου από τη στιγμή που δεν υπάρχει λόγος.
Αυτά τα «όχι» που έχετε πει, σας κόστισαν;
Όχι. Όπου έχω αρνηθεί, έχω δικαιωθεί.
Πώς γίνεται μια γυναίκα με ταλέντο, προσωπικότητα, ομορφιά και με στημένη καριέρα όπως εσείς, να μη σας ενοχλεί που μείνατε εκτός για μεγάλο χρονικό διάστημα;
Γιατί ποτέ δεν ήταν προτεραιότητα η δουλειά μου, παρά μόνο όταν δουλεύω. Έχω και άλλα ενδιαφέροντα εκτός δουλειάς να κάνω, εξίσου δημιουργικά, που μου δίνουν χαρά.
Και συνεντεύξεις θεωρώ ότι βαριέστε να δίνετε...
Είναι ένα μέρος της δουλειάς μας που για μένα δεν είναι καθόλου ευχάριστο - δεν ξέρω για ποιο λόγο. Ενώ μου αρέσει να δουλεύω, δεν μου αρέσει να πουλάω τη δουλειά μου. Παρ' όλο που το promotion είναι απαραίτητο, το κάνω με πολύ κόπο.
Είστε ενάντια στα κοσμικά...
Δεν βρίσκω κανένα ενδιαφέρον. Όσες φορές το έχω κάνει, έχω αισθανθεί άσχημα να πρέπει να πάω κάπου επειδή «πρέπει». Δεν με νοιάζει κιόλας -όχι ότι με ένοιαζε και ποτέ-, ιδιαίτερα τώρα πια, δεν έχω λόγο να μη δυσαρεστήσω κανέναν.
Τι σύμπτωση! Έχετε κάνει τρεις ταινίες που στον τίτλο τους περιέχουν την αμαρτία, «Οι άγγελοι της αμαρτίας», «Οι αμαρτωλοί» και «Η αμαρτία της ομορφιάς»... Σας κυνηγάει η αμαρτία, μάλλον...
(γέλια) Ναι, προφανώς γιατί η αμαρτία είναι στο αίμα μας. Παρ' όλο όμως που έχω κάνει τόσες ταινίες, έχει μείνει έντονα στη συνείδηση του κόσμου «Η αμαρτία της ομορφιάς» σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, που τη θεωρώ cult πια, παραμένει τόσο αγαπητή. Δεν σας κρύβω ότι άνθρωποι που με συναντούν στον δρόμο το πρώτο πράγμα που θα μου πουν είναι για αυτή.
Βέβαια, πόσο παράδοξο στην «Αμαρτία της ομορφιάς» να είστε κατατρεγμένη από την πεθερά σας Τασσώ Καββαδία και μετά από πολλά χρόνια στον «Έρωτα μετά» εσείς σαν πεθερά να κατατρέχετε τη νύφη σας Έμιλυ Κολιανδρή...
Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να κάνω ακριβώς το ίδιο... Με έχει εκπλήξει που ήρθε ένας τέτοιος ρόλος κόντρα σε μένα, γιατί κανένας δεν θα μπορούσε να με φανταστεί να κάνω την κακιά. Εγώ βγάζω μια ήπια εικόνα, παρ' όλα αυτά σε αυτόν τον ρόλο φαίνεται ότι πείθω τον κόσμο, καθώς με βρίζουν επαρκώς στο twitter, οργισμένοι.
Τι σας λένε;
«Να σου δώσω ένα χαστούκι, σα δεν ντρέπεσαι!». Στα επόμενα επεισόδια που δίνω ένα χαστούκι στην Ηλέκτρα -είχα φάει κι εγώ τις προάλλες ένα από εκείνη- ήταν τόσο δυνατό που της ζήτησα συγνώμη και της είπα «Έμιλυ, με αυτό το χαστούκι θα πονέσει το Πανελλήνιο!».
Πώς είναι η συνεργασία με τον Νίκο Γαλανό, με τον οποίο συναντιέστε 47 χρόνια μετά;
Το 2005 είχαμε ξαναδουλέψει με τον Νίκο στην «Απαγορευμένη αγάπη». Ο Νίκος είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος, ένας κύριος, ένας συνάδελφος αρκετά αγαπητός από πολλούς μέσα στον χώρο, εξαιρετικός συνεργάτης.
Κάποιοι συνάδελφοί σας, το τελευταίο διάστημα, έχουν εκφράσει το παράπονό τους για το πόσο σκληρός ήταν ο Γιάννης Δαλιανίδης και ορισμένοι είπαν ότι δεν περνούσαν καλά μαζί του. Εσείς τι θυμάστε από εκείνον;
Εγώ δεν έχω γνωρίσει αυτόν τον Δαλιανίδη, μπορεί να υπήρχε και αυτός που περιγράφουν, αλλά εγώ δεν τον ξέρω. Γνώρισα έναν άνθρωπο που όταν οι ηθοποιοί του δεν του έβγαζαν αυτό που ήθελε ή δεν πλησιάζανε το ποσοστό που ήθελε, γινόταν σκληρός πάνω στη δουλειά. Την πιο σκληρή εμπειρία που έχω εγώ ήταν στον «Επαναστάτη Ποπολάρο» στη Ζάκυνθο που είχαμε μια πάρα πολύ δύσκολη σκηνή εξωτερική με άμαξες, κοστούμια μέσα στη ζέστη, και είχα δύο ατάκες που για κάποιο λόγο εκείνη τη ημέρα δεν μπορούσα να τις πω, δεν λειτουργούσα. Ήταν η πρώτη φορά που μου φώναξε, ήταν η σειρά μου. Δεν είχα συνηθίσει σε τέτοια σκληρή συμπεριφορά, οπότε κατέρρευσα, ξεκολλήσανε οι βλεφαρίδες, άρχισα να κλαίω, και σταμάτησε το γύρισμα, που το κάναμε τελικά στην Κέρκυρα.
Ανάμεσα στον Νίκο Κούρκουλο, τον Κώστα Πρέκα και τον Νίκο Γαλανό, ποιος ήταν ο πιο γοητευτικός παρτενέρ;
Τώρα μου βάζετε δύσκολα... Ο καθένας ήταν διαφορετικός, με τη δική του αύρα, προσωπικότητα, διαφορετική λάμψη, δεν μπορείς να τους βάλεις όλους στο ίδιο ράφι. Ο Νίκος Κούρκουλος είχε μια σιγουριά για τον εαυτό του, ο Πρέκας ήταν παρορμητικός και χειμαρρώδης, ο Γαλανός ήταν ένα σύγχρονο παιδί της εποχής του.
Εσείς με ποιον από τους τρεις ταιριάξατε;
Δεν μπορώ να πω ότι είχα ιδιαίτερες φιλίες με κανέναν. Δεν είχα ποτέ φίλους από τη δουλειά μου. Οι φίλοι στη ζωή μου ήταν εκτός επαγγέλματος, με μόνη εξαίρεση τον Χρήστο Νομικό που είχαμε κάνει μαζί την ταινία «Οι αμαρτωλοί», την πρώτη ταινία που έκανα στον Φίνο. Νεαρός κι εκείνος τότε, εκεί μας βάφτισε ο Φίνος εμένα Λιβανού κι εκείνον Νομικό. Με τον Χρήστο και τη γυναίκα του Αλίκη Καμινέλη έχουμε διατηρήσει μια φιλική σχέση εδώ και πολλά χρόνια.
Το όνομά σας ήταν Δέσποινα Τράτα... Περιμένατε να κάνετε καριέρα με το όνομα αυτό;
Εγώ δεν περίμενα καθόλου να κάνω καριέρα, οι άλλοι περίμεναν, δεν ήταν δική μου φιλοδοξία αλλά των άλλων.
Δουλέψατε και ως μοντέλο. Γιατί δεν συνεχίσατε στο modelling που τότε ήταν σε άνθηση;
Δεν ήταν από τις δουλειές που με ικανοποιούσαν. Δεν με υποχρέωσε κανείς να σταματήσω, το έκανα μόνη μου όταν άρχισα τις ταινίες στον Φίνο, ήταν μια ευκαιρία τότε που ξεκίνησα το σινεμά να σταματήσω το modelling. Δεν μου άρεσε ο περίγυρος και ο φοβερός ανταγωνισμός που είχαν οι κοπέλες, θα έλεγα νοσηρός ανταγωνισμός. Εγώ δεν αισθανόμουν το ίδιο ανταγωνιστικά και δεν μπορούσα να το διαχειριστώ.
Τις παλιές ταινίες σας τις βλέπετε;
Όχι. Δεν βλέπω τηλεόραση και δεν μου αρέσει, δεν έχω χρόνο, σπάνια κάθομαι να δω τηλεόραση και αν το κάνω, θα είναι ντοκιμαντέρ ή καμιά ταινία.
Ζείτε με την οικογένειά σας περίπου 30 χρόνια στην Παιανία...
Ναι, είναι το σπίτι που μεγαλώσαμε τα παιδιά μας, έχουμε μείνει τα περισσότερα χρόνια, έχουμε κάνει φοβερά γλέντια, πάρτι, η παρέα μας ήταν μουσικοί και οργανοπαίκτες, παίζαμε και τραγουδούσαμε μέχρι το πρωί, όμορφα χρόνια και έχω πολύ καλές αναμνήσεις.
Δυσκολίες περάσατε στην οικονομική κρίση;
Πέρασα φοβερές δυσκολίες στην οικονομική κρίση. Δεν υπήρχε καμία δουλειά τότε, δεν μου έκαναν κάποια πρόταση. Και για να μην παριστάνω τον «ήρωα», σε μια περίπτωση που θα μου έκαναν τότε κάποια πρόταση, δεν ξέρω αν θα αρνιόμουν.
Νιώσατε ποτέ το πόσο ερωτεύσιμη γυναίκα είστε;
Τώρα στα γεράματα αρχίζω να το κατανοώ. Δεν έχουν κανέναν λόγο να μου το κρύψουν πια και μου το λένε πολλές γυναίκες που με συναντούν... «ο άντρας μου ήταν ερωτευμένος μαζί σας πολλά χρόνια» και τους απαντώ «ρε παιδιά, τόσα χρόνια πού ήσασταν;».
Πώς πολεμάτε τον χρόνο;
Πώς γίνεται να σταματήσεις τη φθορά του χρόνου; Είναι μάταιη η προσπάθεια. Τον χρόνο δεν νομίζω να τον πολεμάω, τον έχω αφήσει να φαίνεται πάνω μου. Είναι μάθημα ζωής ότι κάποια στιγμή πρέπει να αποδεχόμαστε την ηλικία μας.
Συνταγή της επιτυχίας 40 χρόνων γάμου υπάρχει;
Δεν υπάρχει μυστικό, δεν ξέρω εάν είναι και επιτυχία... Οι σχέσεις μεταλλάσσονται μέσα στον χρόνο, δεν μένουν οι ίδιες. Ξεκινούν από έναν έρωτα και καταλήγουν στη συγγένεια, στη συντροφικότητα, στην τρυφερότητα, στο νοιάξιμο για έναν άνθρωπο που έχεις στη ζωή σου. Ο έρωτας δεν διαρκεί εφόρου ζωής, όσο υπάρχουν όμως αισθήματα υπάρχουν και σχέσεις.
Κρίση περάσατε ποτέ στον γάμο σας;
Αμέ, πέρασα μεγάλη κρίση.
Ανοίξατε ποτέ την πόρτα να φύγετε;
Εγώ όχι, αλλά το έκανε ο Γιώργος, ο σύζυγός μου, και ξαναγύρισε πίσω μετά από χρόνια.
Η μία σας κόρη, η Μαργαρίτα, είναι ηθοποιός;
Θα έλεγα ότι είναι περισσότερο χορεύτρια παρά ηθοποιός, πιο πολύ ασχολείται με αυτό το κομμάτι.
Ζήτησε τη γνώμη σας;
Όχι, έκανε αυτό που ήθελε κι εμένα δεν μου αρέσει να πατρονάρω τους ανθρώπους. Εάν δεν κάνουν αυτό που θέλουν δεν πετυχαίνουν. Μπορεί και να μην πετύχουν, τουλάχιστον να το προσπαθήσουν.
Ο Αλέξανδρος Ρήγας πώς σας έπεισε να παίξετε στο «Ωραία μου κυρία»;
Ο Αλέξανδρος Ρήγας είναι υπαίτιος για πάρα πολλά πράγματα, είναι εκείνος που με έβγαλε από τη λήθη μου. Ήταν ένα καλοκαίρι που μου έστελνε συνέχεια μηνύματα και δεν τον έπαιρνα πίσω γιατί δεν είχα τι να του πω. Έτυχε, όμως, να δει η κόρη μου η Μαργαρίτα τα μηνύματα και με ρώτησε «μαμά, γιατί δεν απαντάς; Γιατί κάνεις κάτι που δεν θα ήθελες να σου κάνουν οι άλλοι;». Τον πήρα τηλέφωνο και συναντηθήκαμε, χάρηκα πολύ που τον γνώρισα, είναι μια προσωπικότητα πολύ ενδιαφέρουσα. Εμπιστεύτηκα τον άνθρωπο και τι καλά που έκανα... Πείστηκα να συνεργαστώ μαζί του γιατί είχαμε μια υπέροχη -πάνω απ' όλα- σχέση. Χάρηκα πολύ, από τότε -για κάποιον περίεργο λόγο- κάνω κάθε χρόνο θέατρο.
Το «Έρωτας μετά» το βλέπετε;
Δεν μπορώ να το δω γιατί είναι πολύ αργά και πρέπει να κοιμηθώ, όποτε βρω χρόνο κάθομαι και το βλέπω στο Youtube. Έχω πρόβλημα με τον ύπνο μου, ταλαιπωρούμαι αφάνταστα όταν έχω τόσες έννοιες και σκοτούρες.
Κρίνετε τον εαυτό σας;
Πάρα πολύ αυστηρά. Μπορεί να δω μια σκηνή που να θεωρώ ότι την έχω κάνει καλά και όταν την δω εκ των υστέρων να πω στον εαυτό μου «πόσο χάλια την έκανες!». Κάνω σκληρή κριτική στον εαυτό μου, δεν του χαϊδεύω τα αυτιά.
Σε ψυχολόγο έχετε πάει ποτέ;
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι τώρα στη ζωή μου, όχι. Όταν έχεις κοντινούς ανθρώπους -και εγώ, δόξα τον Θεό, έχω τέτοιους- που συζητάς μαζί τους και τους εμπιστεύεσαι, αποφεύγεις την κούρα από ειδικούς. Τέτοιες φιλίες θέλω στη ζωή μου, οι σχέσεις με τους φίλους μου έχουν περάσει δια πυρός και σιδήρου και μέσα από συγκρούσεις έχουν επιβιώσει.
Πιθανόν γιατί είχατε καλά παιδικά χρόνια...
Δεν είχα καθόλου καλά παιδικά χρόνια. Ήμουν αντικειμενικά ένα παιδί χαρούμενο, άσχετα εάν το περιβάλλον μου δεν ήταν αυτό που έπρεπε. Τον πατέρα μου τον γνώρισα πρώτη φορά 12 χρόνων. Ζούσε στο εξωτερικό και ήρθε στην Ελλάδα όταν ήθελε να πάρει διαζύγιο από τη μητέρα μου, γιατί ήταν με μια άλλη γυναίκα. Είχαμε μια ψύχραιμη συνάντηση. Βρήκε μερικά χρόνια μετά τον εαυτό του στην Ελβετία, έμεινε εκεί για την υπόλοιπη ζωή του, παντρεύτηκε, έκανε άλλη μια κόρη, την αδερφή μου, που την αγαπώ πάρα πολύ και έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση παρ' όλο που είμαστε μακριά.
Άρα εξομαλύνθηκε και η σχέση με τον πατέρα σας...
Ναι, εξομαλύνθηκε, απλά δεν πλησιαστήκαμε ποτέ...
Ήταν τραύμα αυτό;
Τώρα μάλλον πρέπει να πάω σε ψυχολόγο να ρωτήσω, γιατί εάν απαντούσα «όχι» μπορεί και να έλεγα ψέματα.
Ο Νίκος Μαστοράκης έχει δηλώσει «εάν παντρευόμουν κάποια μετά τα διαζύγιά μου θα ήταν η Μπέτυ, αλλά ήταν μικρή τότε»... Έχετε κρατήσει μια τόσο όμορφη σχέση μετά από τόσα χρόνια.
Αυτή η σχέση έχει καταλήξει να είναι σχέση ζωής. Οι συναντήσεις και οι χωρισμοί των ανθρώπων για κάποιο λόγο γίνονται. Ήταν μια σχέση που έγινε σε μια εποχή που ήταν πολύ έντονα τα συναισθήματα των ανθρώπων και με το πέρασμα των χρόνων μάς έβγαλαν στην επιφάνεια ένα νοιάξιμο και μια αγάπη που έχουμε ο ένας για τον άλλον.
Μιλάτε ακόμα;
Φυσικά.
Επειδή ο Νίκος Μαστοράκης είναι ένας άνθρωπος με εμπειρία χρόνων και μια ιδιαίτερη κριτική ματιά, φαντάζομαι ότι θα σας έχει κάνει κριτική για το σίριαλ.
Δεν του έχω μιλήσει από τότε που έχω ξεκινήσει το σίριαλ -επίτηδες δεν τον έχω πάρει-, γιατί δεν θέλω ακόμα να ακούσω την κριτική του, θέλω να την αφήσω για λίγο αργότερα.
Περισσότερα στο νέο τεύχος του YOU που κυκλοφορεί στα περίπτερα
