Νικολέτα Καρρά: «Πήγα στον ψυχολόγο, χρειαζόμουν στήριξη» - Οι καταστάσεις που σημάδεψαν την ηθοποιό
«Στη δική μου περίπτωση...»
Η Νικολέτα Καρρά παραχώρησε μια εξομολογητική συνέντευξη στο περιοδικό 7 Ημέρες TV και στο δημοσιογράφο Γιάννη Βίτσα με την ίδια να ανοίγει την καρδιά της σχετικά με πιο σκοτεινά μονοπάτια, που κλήθηκε να αντιμετωπίσει στη ζωή της.
Εκτός λοιπόν από την αποκάλυψη και τα όσα είπε η ηθοποιός για το θάνατο των γονιών της (δείτε εδώ όσα είπε), στη συνέχεια αναφέρθηκε στο κομμάτι της ψυχοθεραπείας, τις επισκέψεις σε ειδικούς ψυχικής υγείας αλλά και στους λόγους, που χρειάστηκε από πολύ μικρή να είναι σε επαφή με τον εαυτό της (δείτε εδώ τα τρυφερά φιλιά με το νέο της σύντροφο).
Ο λόγος που η Νικολέτα Καρρά ξεκίνησε ψυχοθεραπεία
Είστε ένας άνθρωπος που έχει βιώσει πολλές ανατροπές στη ζωή του. Από πού αντλήσατε τη δύναμη να ξανασηκωθείτε;
Νομίζω ότι όλοι έχουμε μέσα μας δύναμη, αν το ψάξουμε λίγο και πάρουμε και μια βοήθεια από κάποιον ειδικό. Θα ξαναπώ αυτό που είπα και πριν: κάποιες φορές αναγκαστικά πρέπει να φανούμε δυνατοί, διότι η ζωή – τουλάχιστον η δική μου – έχει πολλά σκαμπανεβάσματα. Μου λένε ότι είμαι δυνατή και το πιστεύω ότι είμαι αλλά καλό θα ήταν να μη χρειάζεται να δείχνω συνέχεια τη δύναμή μου.
Κάνατε ψυχοθεραπεία;
Ναι, πήγα σε ψυχολόγο και ακόμη πηγαίνω. Βοηθάει πάρα πολύ. Τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση με έχει βοηθήσει πολύ.
Τι ανακαλύψατε για τον εαυτό σας;
Για να σας πω την αλήθεια… επειδή πάντα συζητούσα με τον εαυτό μου και ήμουν ειλικρινής μαζί του, δεν κρυβόμουν από εμένα ποτέ, είχα κατακτήσει ήδη ένα πολύ μεγάλο βαθμό αυτογνωσίας. Ουσιαστικά τα θέματά μου τα ήξερα, δεν χρειάστηκε να τα αναγνωρίσω μέσω του ψυχολόγου. Όμως με τη βοήθεια του ειδικού μπόρεσα να πάρω κουράγιο, συνειδητοποιώντας πιο ουσιαστικά τα προβλήματά μου.
Μπόρεσα να τα βάλω λίγο στην άκρη και να συνεχίσω τη ζωή μου. Όχι παριστάνοντας πως δεν υπάρχουν πια αλλά μπορώντας πλέον να συνεχίσω χωρίς να τα αφήνω να επηρεάζουν τη ζωή μου. Πήγα στον ψυχολόγο, διότι χρειαζόμουν στήριξη, όχι τόσο ψυχανάλυση. Αυτό ήταν κάτι που το είχα δουλέψει πάρα πολύ μόνη μου, από πολύ μικρή. Διαφορετικά, αν δεν το είχα κάνει αυτό, θα έπρεπε να είχα ξεκινήσει ψυχανάλυση από τα 23 μου.
Πάντα μου άρεσε να δουλεύω με τον εαυτό μου και μόνη μου. Μάλιστα, μου το είπε και η ψυχολόγος μου ότι με αυτά που έχω περάσει είμαι πολύ καλά. Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πάντα ήμουν πολύ ειλικρινής με μένα.
