«Συγκινήθηκα τώρα, δάκρυσε το ματάκι» - Ξέσπασε σε κλάματα η Μίρκα Παπακωνσταντίνου στον αέρα της ΕΡΤ

Αποκάλυψε τι συνέβη με την αδερφή της που έφυγε από τη ζωή

Στέλλα Μούτσιου
Youweekly Editor
«Συγκινήθηκα τώρα, δάκρυσε το ματάκι» - Ξέσπασε σε κλάματα η Μίρκα Παπακωνσταντίνου στον αέρα της ΕΡΤ

Η Μίρκα Παπακωνσταντίνου έχει χαρίσει πολλές στιγμές γέλιου, αλλά και συγκίνησης με τους ρόλους που έχει υποδυθεί όλα αυτά τα χρόνια στην τηλεόραση, αλλά και στο θέατρο. Δεν παραχωρεί συχνά συνεντεύξεις, γι' αυτό και η προσωπική της ζωή δεν είναι τόσο γνωστή (δείτε εδώ τον άντρα με τον οποίο χώρισε), όμως την Κυριακή 8/1 αποφάσισε να κάνει την εξαίρεση και μίλησε για όλα στην εκπομπή της ΕΡΤ, Η ζωή είναι στιγμές.

Μίλησε συγκεκριμένα, για την καριέρα της, για το επάγγελμα που ήθελε να κάνει πριν καταλήξει στην υποκριτική, αλλά και για τα παιδικά της χρόνια, ξεθάβοντας αναμνήσεις που δεν ήταν ούτε η ίδια σίγουρη ότι θυμόταν καλά καλά. Μάλιστα, σε ένα σημείο δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί και έκλαψε μπροστά στην κάμερα.

Ξέσπασε σε κλάματα η Μίρκα Παπακωνσταντίνου στην κάμερα της ΕΡΤ

«Στο λειτούργημα που κάνουμε δεν υπάρχει τελεία. Όχι να κάνεις πράγματα αλλά προς τα μέσα. Σου λείπουν συνέχεια πράγματα, δεν υπάρχει τελεία, δηλαδή έφτασα, είμαι καλός. Αυτό που κάνουμε είναι μαθηματικά και ποίηση μαζί», είπε αρχικά.

Και συμπλήρωσε: «Ήμουν πάρα πολύ κακή μαθήτρια. Έκανα την καλή επειδή ήμουν και κοντό και ότι ανά πάσα στιγμή είμαι έτοιμη. Τη γλίτωνα πολλές φορές επειδή έλεγαν ότι αυτό το πρόθυμο είναι διαβασμένο. Καμία σχέση!».

Γυρνώντας τον χρόνο πίσω, είπε η ηθοποιός αποκάλυψε ότι ήταν τρία παιδιά στην οικογένεια, όμως το δεύτερο έφυγε από τη ζωή. Όταν λοιπόν ήρθε εκείνη στη ζωή, της είχαν όλοι αδυναμία. Τότε ήταν που «λύγισε», μιλώντας για την κατά 8 χρόνια μεγαλύτερη αδελφή της: «Είμαι το κλασικό μικρό παιδί που έφερνε στο σπίτι όλες τις ασθένειες. Γκρίνιαζε η αδελφή μου γιατί είμαι τόσο φιλάσθενη. Αλλά έτσι με φροντίζανε. Η μεγάλη μου αδερφή δεν έβγαζε νύχια, εγώ έβγαζα. Με περιφρονούσε βαθύτατα. Ήταν μια πανέμορφη, ζωντανή κοπέλα. Εγώ τη ζήλευα. Το κορίτσι ήταν μια χαρά, εγώ ζήλευα ό,τι είχα. Συγκινήθηκα τώρα, δάκρυσε το ματάκι».

«Κάποια στιγμή είπα να γίνω – ας γελάσω- αεροσυνοδός. Έπρεπε να είσαι μανεκέν, εγώ καμία σχέση. Φοβόμουνα αλλά ήθελα. Ένα νοστιμούλικο ήμουνα. Είχε ένα μέσον ο πατέρας μου και πήγα. Ήμουν έτοιμη να πετάξω. Και δεν πήγα τελευταία στιγμή όχι γιατί πτοήθηκα για το μέσον. Ο πατέρας μου δεν θύμωσε, με αντιμετώπιζαν σκωπτικά», κατέληξε.